پیام ۴۰ تن از اساتید و فضلای حوزه علمیه قم برای درگذشت بانو پروین خلیلی
تاریخ انتشار: ۱۱ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۲۸۰۵۷۳
به گزارش خبرآنلاین، متن پیام به شرح زیر است:
انا لله و انا الیه راجعون. خبر درگذشت سرکار خانم پروین خلیلی ، همسر و همراه گرامی امام موسی صدر ، علاقمندان به این شخصیت بزرگ جهان اسلام و تشیع را بسیار اندوهناک ساخت و به ماتم نشاند. این بانوی مکرمه ، نوه مرحوم آیت الله حاج میرزا حسین خلیلی تهرانی (رضوان الله تعالی علیه) از مراجع بزرگ شیعه و ازفقهای مبارز دوره مشروطیت به شمار می آید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
سال ها زندگی پر فراز و نشیب ، توام با متانت ، صبوری و عشق در معیت امام موسی صدر و بعد تحمل بیش از چهل سال ، دوری ، مشقت و انتظارِ همراه با بزرگ منشی ِ حاصل از ربوده شدن همسرش ، از وی انسانی ممتاز و در خور الگو گیری برای دیگران پرورش داد.
این مصیبت جانسوز را به خاندان بزرگ و ریشه دارصدر در حوزه های علمیه عراق ، ایران ، لبنان و به فرزندان فکور ، دامادان فرهیخته ، خواهران گرامی امام صدر و بویژه به سرکار خانم رباب صدر که هم اینک سنگ صبوری برای این خاندان و همه صدر دوستان است و همه بازماندگان داغدیده تسلیت عرض می کنیم و از درگاه خدای سبحان برای آن مرحومه فقیده ، رحمت ، مغفرت و علو درجات و برای همه بازماندگان صبر جمیل و اجر جزیل خواستاریم. ۲۶ صفر ۱۴۴۳ برابر یازدهم مهر ۱۴۰۰
۱. احمد صادقی اردستانی ۲. رسول جعفریان ۳. سید ابوالحسن نواب ۴. سید ضیاء مرتضوی ۵. سید محمد ثقفی ۶. رضا مختاری ۷. احمد مبلغی ۸. علی اکبر مهدی پور ۹. محمد تقی فاضل میبدی ۱۰. سید حبیب موسوی ۱۱. مهدی مهریزی ۱۲. مرتضی جوادی آملی ۱۳. نجف لکزایی ۱۴. سید جواد ورعی ۱۵. محمد رضا یوسفی ۱۶. سید علی قادری ۱۷. محمود شفیعی ۱۸. علی بنایی ۱۹. محسن مهاجر نیا ۲۰. محمد حسن قدردان قرا ملکی ۲۱. بهرام دلیر نقده ای ۲۲. محمد علی خسروی ۲۳. محمد تقی سهرابی فر ۲۴. محمد ذبیحی ۲۵.حمید رضا شریعتمداری ۲۶. محمد کاظم تقوی ۲۷. مهدی حاضری ۲۸. علی صدرایی خویی ۲۹. مهدی پورحسین ۳۰. آیت پیمان ۳۱. سید کاظم شمس ۳۲. هادی سروش ۳۳. حسن پویا ۳۴.علی پارسا ۳۵. علی ورسه ای ۳۶. علی مختاری ۲۷.علی اکبر زمانی نژاد ۳۸. محسن صادقی ۳۹. رضا صنعتی ، ۴۰.عبدالرحیم اباذری
/6262
کد خبر 1560573منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: امام موسی صدر لبنان حوزه علمیه استان قم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۲۸۰۵۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روضه| آزار و اذیت‌هایی که بر امام صادق(ع) روا داشتند+صوت
امام صادق (علیه السلام) در سال ۱۴۸ قمری به دست عوامل منصور دوانقی مسموم شد و بر اثر آن، به شهادت رسید. درباره روز شهادت امام جعفرصادق علیه‌السلام ۲ روایت ذکر شده است: روایت نخست دلالت دارد که آن حضرت در ۲۵ شوال به شهادت رسید و روایت دوم می‌گوید آن حضرت در نیمه رجب سال ۱۴۸ قمری به شهادت رسید اما نظر مشهور و معروف علمای شیعه روایت نخست است.
به گزارش ایسنا، حجت‌الاسلام والمسلمین مسعود عالی -استاد حوزه علمیه- با اشاره به اذیت و آزارهایی که بر امام صادق(ع) روا داشتند، اظهار کرد: امام را خیلی اذیت کردند، سن ایشان را تا ۷۱ سالگی نوشتند و کمترین نقل از سن ایشان ۶۵ سالگی است، به همین منظور به امام صادق(ع) شیخ الائمه می‌گفتند زیرا سن ایشان زیاد بود.
وی ادامه داد: امام صادق(ع) را چندین بار پشت مرکب دواندند. امام سن‌شان بالا بود اما آن نانجیب رعایت امام را نمی‌کرد. در همین شرایط حضرت چندین بار بر روی زمین نشست و گفت بزارید من نفس بگیرم.
این استاد حوزه علمیه تصریح کرد: همانطور که در روضه‌ها شنیدید چندین مرتبه به خانه امام آتش پرتاب کردند که یکبار امام صادق(ع) وقتی به کمک همسایه‌ها آتش را خاموش می‌کرد یک گوشه‌ای نشست و گریه کرد.
حجت‌الاسلام والمسلمین عالی ابراز کرد: همه به سراغ امام آمدند و گفتند آقا دیگر تمام شد و شکر خدا به کسی همه لطمه وارد نشد دیگر گریه نکنید.
وی افزود: امام فرمودند «گریه من برای این‌چیزا نیست، وقتی که خانه را آتش زدند، با وجود اینکه من و چند تا از همسایه‌ها که مردها بودند، حضور داشتیم بچه‌ها با دیدن این صحنه وحشت می‌کردند و به این طرف و آن طرف می‌رفتند، در حالی که من آرامشان می‌کردم.»
این استاد حوزه علمیه یادآور شد: امام در ادامه سخن خود یادآور شد که دراین لحظه یاد جدم اباعبدالله(ع) افتادم که عصر عاشورا بچه‌هایش بودند اما هیچ مردی نبود جز امام سجاد(ع) که ایشان داخل خیمه بود و کسی نبود که بچه‌ها را تسلی بدهد، گریه‌ام برای این بود که آن روز بچه‌ها چه کردند.
انتهای پیام
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود